پارکینسون نام یک قانون مهم
در روان شناسی و مدیریت است که در سال 1985، از سوی نویسنده و تاریخ نگار انگلیسی، «سیریل
پارکینسون» معرفی شد.
پارکینسون در مقاله ای در مجله اکونومیست، قانون خود را در قالب سه اصل زیر، معرفی
کرد:

اصل اول: زمان بیشتر=اتلاف
وقت بیشتر

طبق قانون پارکینسون، کار
طوری گسترش می یابد که زمان داده شده را تکمیل کند، نه زمانی را که برای آن لازم
است. یعنی اگر برای یک طرح یک هفته ای، دو هفته به ما وقت بدهند، ما نیز آن را در
دو هفته به اتمام می رسانیم. گرچه برای آن طرح، یک هفته کافی بود. این قانون، تنبلی های ما و
انجام کارها در دقیقه 90
را بیان می کند .اگر مدیر یک سازمان
باشید، احتمالا به تجربه دریافته اید که هر زمان برای افزایش کیفیت کارتان وقت
بیشتری به کارمندتان داده اید، بازهم کاری پر اشتباه و کم دقت، آن هم در زمانی
طولانی تر تحویل گرفته اید.

اصل دوم: کارمند
بیشتر=بیکاری بیشتر

اگر برای کاری که از عهده دو
کارمند برمی آید، 10 کارمند هم استخدام کنیم، نه کار سریع تر انجام می شود و نه
کیفیت انجام فرقی می کند، بلکه آن کار به اندازه 10 نفر از ما نیروی بیهوده می
گیرد.

اصل سوم: دخل بیشتر=خرج
بیشتر

شاید شما نیز بارها و بارها
این پرسش را از خود داشته اید که چرا با وجود بالاتر رفتن رتبه کاری تان و افزایش
درآمدتان، هنوز زندگی تان همانند قبل می گذرد و باز هم در نیمه ماه بی پول می
شوید. بر اساس این قانون، شما هر چقدر هم که پول در آورید، همواره راه را برای خرج
کردن آن پیدا می کنید. نکته اینجاست که هیچ وقت پول لازم برای زندگی به آن شکلی که
دوست دارید را ندارید. با وجود ارتقای شغلی و افزایش درآمد، به
زحمت می توانید تغییر درآمدتان را در تغییر سبک زندگی تان مشاهده کنید.

نتیجه گیری:

- همواره
سعی کنید یک سیاهه از کارها و همچنین زمان و منابع مالی و انسانی لازم واقعی برای
اجرای آنها را تهیه کنید.

- کارها
را اولویت بندی کنید.

- اطمینان
یابید که طبق زمان بندی حقیقی، و منابع مالی و انسانی که واقعا لازم است، کارها را
پیش خواهید برد، نه بر اساس فرصت و منابعی که به شما داده اند./105

دکتر «عرفان خوارزمی»-مسوول
اقتصاد سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز و دکتری مدیریت خدمات بهداشتی درمانی

پایان خبر